Rotterdammert
Ik mag dan niet in Rotterdam werken, in de gebieden eromheen vind je er genoeg; rasechte Rotterdammers. Ik hou van deze groep mensen. Voorheen werkte ik wat noordelijker, en daar vond ik communicatie lastiger: mensen hielden dingen achter en vooral collega’s konden goed roddelen. Ik merk dat de Rotterdamse mentaliteit beter bij me past: what you see, is what you get. Rotterdammers zijn doorgaans vrij nuchter en bovenal: eerlijk. “Die troep moet ik niet!” (over medicijnen), “dat is niet te nassen, heb jij dat wel eens gegeten?” (over 30+ kaas), of “het gaat gewoon klote!” .
Hij komt al een aantal jaar bij me en was niet te spreken over mijn vervanger. Hij gebruikt insuline, al tijden, en neemt altijd zijn ‘huiswerk’ mee naar mijn spreekuur (twee dagcurves, van zijn suikers). “Hij wilde er niet eens naar kijken!” vertelde hij verbolgen, en herhaalde meerdere keren dat hij zo blij was dat ik terug was.
Zoals jullie waarschijnlijk in mijn blogs hebben gelezen ben ik erg van het samen beslissingen maken met patiënten over hun zorg. Dat kan niet anders in mijn ogen dan dat we eerlijk zijn tegen elkaar, zowel ik als de patiënt. Ik ben eerlijk over wat ik denk dat handig is om te doen (kijken we de iets hogere waardes nog even aan of moeten we toch starten met andere medicatie), maar ik verwacht ook van de patiënt dat deze verteld als die bijwerkingen heeft, of iets niet lukt.
Hij werkt, moet nog eventjes, maar op zijn werk gaat het niet lekker. Een haast misselijkmakende cultuur op het werk waar de werknemer klein wordt gehouden en ze maar moeten doen wat de manager zegt. Niets voor hem natuurlijk, dus hij gooit regelmatig knuppels in hoenderhokken door rake opmerkingen te maken, net als een paar van zijn collega’s, maar zij krijgen dan weer een rotopmerking terug van de manager. We hebben het erover, en weten allebei dat ander werk (voor zijn pensioen), geen optie is.
We sluiten het consult af en maken een nieuwe afspraak voor de volgende keer. Nogmaals noemt hij hoe blij hij is dat ik er weer ben. We nemen lachend afscheid, tot de volgende afspraak.