ZorgBlog

Vrouwen

Lastig, moeilijk, anders. Hormonaal, hysterisch. Ja, genoeg negatieve omschrijvingen voor het het zogenaamde zwakke geslacht. Ik mag mijzelf er ook onder scharen.

Altijd achtergesteld in onderzoeken vanwege onze hormonen, wat zoveel betekent dat eigenlijk alle medicatie anders werkt dan we willen, omdat de norm de witte man is. Een vrouw is schijnbaar niet interessant voor de farmaceutische industrie: een man met een erectieprobleem is ongelooflijk zielig, snel, viagra! Dat viagra mogelijk ook zou kunnen helpen tegen extreme menstruatiekrampen, is niet interessant en wordt niet verder onderzocht. 

Regelmatig zie ik vrouwen op mijn spreekuur die andere bijwerkingen ervaren van de medicatie die voorgeschreven wordt dan mannen. Bij cholesterolverlagers zie ik vaker maag- darmklachten, naast de bekende spierklachten.

Daarnaast zijn hartklachten bij vrouwen lastig te onderkennen. Vaker presenteert zich dit in vage klachten zoals buikpijn, maagpijn of wisselende moeheidsklachten die niet gelijk leiden tot onderzoek van de hartstreek. 

Toen ik op cardiologie werkte lag daar een vrouw opgenomen met ‘aspecifieke angina pectoris’, oftewel, pijn aan het hart, door zuurstoftekort. Het was in mijn avonddienst dat ze pijn in haar kaak aangaf, wat mogelijk ook een teken kan zijn van angina pectoris. Verder had ze nergens last van; alleen de kaak. Ik stelde voor om een spray onder de tong te doen bij haar, om te kijken of ze daarop reageerde. Als dat zo was, dan waren het hartklachten. Mevrouw voelde zich haast bezwaard dat ze dit had aangegeven, en dacht dat het heus iets anders was. Ik gaf de spray, en tien minuten later kwam ik weer langs. Ze zat monter en verbaasd in bed, en zei dat de pijn helemaal weg was. Dus toch. 

Zelf heb ik het helaas ook vaak genoeg meegemaakt dat ik gebagatelliseerd ben in de spreekkamer van de arts, als vrouw. Dat ik ‘niet moest zeuren’, dat ‘iedereen wel eens pijn had’. Het is denigrerend en verschrikkelijk, en zelfs als verpleegkundige stond ik dan met een mond vol tanden. Zou ik het dan toch mis hebben? De twijfel die het veroorzaakt is zo onnodig, zo schadelijk.

De vrouwen die bij mij langskomen probeer ik hierover voor te lichten, dat hartklachten bij vrouwen vaak slecht onderkend worden omdat het zich anders presenteert. Ik vertel dat als ze twijfelen over klachten, wat dan ook, ze langs moeten komen bij de arts. Liever een keer teveel gecontroleerd dan dat we er te laat bij zijn. 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *