(On)zinnige zorg

Zoals ik al in een eerdere blog zei: ketenzorg is managementtaal voor de zorg die de huisarts en praktijkondersteuner geven aan patiënten met bijv. Diabetes of hart- en vaatziekten. 

Veel mensen komen opdagen op hun afspraken, maar een klein percentage komt niet. Zonder opgaaf van reden, soms. Ik bel ze regelmatig, krijg dan de voicemail, spreek iets in (of ze even terug willen bellen). Doen ze dan niet, dan stuur ik een brief, en volg het na een maandje of wat weer op. 

Maar dan? Als ze niet komen opdagen, geen lab prikken, niets van zich laten horen, dan overleg ik met de huisarts of ze uit de ketenzorg gehaald kunnen worden. De registratie veranderd dan iets: ik ga niet meer meerdere keren per jaar bellen om ze op te roepen, maar doe dit dan maar 1x per jaar. Omdat wij een zorgplicht hebben ben je verplicht om in ieder geval eens per jaar een (poging tot) oproepen van de patiënt te doen. 

Het scheelt mij weer wat werk, in patiënten oproepen, als patiënten niet in de ketenzorg zitten. Tevens zouden we anders een zakje geld ontvangen voor de zorg die ik verleen, maar niet doe, omdat de patiënt niet komt opdagen. Dit is echter maar een heel klein percentage, per praktijk op een hand te tellen. 

Zo ben ik regelmatig lijsten met patiënten aan het doorpluizen en aan het kijken wie wel of niet op controle is geweest, wanneer voor het laatst, agenda’s doorzoeken, de post op nieuwe labuitslagen, en brieven schrijven naar patiënten of ze op controle willen komen. 

Vanaf volgend jaar worden we als huisartsenpraktijk gekort als we bij minder dan 80% van de patiënten bepaalde zaken registreren in het systeem. Denk aan een voetcontrole of suikerwaardes in het lab bij patiënten met diabetes, en bloeddruk of lichaamsbeweging bij patiënten met hart- en vaatziekten. Er zijn bepaalde normen gesteld. Zelfs als een patiënt onder behandeling is bij de oogarts voor de schade aan de ogen van de suiker, moeten wij die schade registreren in een meetwaarde. Heel logisch allemaal, de verzekeraar wil ten slotte alles van je weten. 

Dat betekent dat ik veel tijd kwijt ben aan patiënten oproepen en dan maar hopen dat ze komen. Het is heel leuk dat er een streefwaarde wordt ingesteld, maar als het systeem de dingen niet goed overneemt (wat gebeurt in onze praktijk) en ook nog eens patiënten niet komen opdagen, worden de meetwaardes niet geregistreerd. En krijgen wij uiteindelijk geen geld. 

Is dit nu zinnige zorg?