Mutsen
Mensen met dementie zullen altijd een speciaal plekje in mijn hart houden. Het was ook mijn eerste stage, die ik zelf had geregeld. Sommige dingen zal ik nooit vergeten.
Een man die altijd vrij chagrijnig was ’s ochtends liep als we aankwamen als ochtenddienst al over de gangen. “Laat hem maar even, hij moet altijd even rustig wakker worden”, zei mijn collega. Ik kon me dat helemaal voorstellen, tegen mij moet je ook niet praten ’s ochtends. Geen harde geluiden. Laat me maar.
Vaak ging de zorg daarna wel prima bij hem, als hij eenmaal wakker was. Nog steeds niet zijn favoriete moment van de dag, maar meestal ging het zonder meppen van zijn kant.
Op een dag, onze dienst was bijna afgelopen, was het duidelijk dat hij nog verschoond moest worden. Hij was niet in een al te beste bui, mijn collega zei tegen me dat we hem even met zijn tweeën gingen verschonen. Het moest echt even gebeuren en hij zou het niet leuk vinden. Mijn collega wist daar wel wat op. Ken je die plastic blauwe overschoentjes die je soms aan moet in het zwembad, of ergens anders waar je niet met buitenschoenen mag komen? Die hadden wij ook, om onze schoenen te doen als we iemand gingen douchen zodat onze schoenen droog bleven.
Alleen gingen deze nu niet om onze schoenen, maar op ons hoofd. Ook die van meneer. Ik stond voor hem, zijn handen in mijn handen om hem af te leiden (en zodat hij niet naar achteren greep). Hij stond grinnikend en in zichzelf mompelend naar mij te kijken met een grote grijns op zijn gezicht en ik had bijna de slappe lach. Stonden we daar in die badkamer met z’n drieën, blauwe muts op ons hoofd.
Mijn collega had hem helemaal verschoond en hij was nog steeds aan het lachen. We deden onze mutsen weer af en namen meneer weer mee naar buiten.
Ik denk dat we soms vergeten hoeveel we met humor kunnen bereiken, dat is de les die ik toen heb geleerd. Sindsdien heb ik hier altijd aandacht voor gehad, soms is het even aanvoelen wat wel of niet kan. Soms ga je in de fout, maar heel vaak kan het een situatie toch iets lichter maken, of een gesprek even een andere wending geven. Een patiënt een fijn gevoel geven. Zelfs voor iemand die heel veel dingen vergeet is zoiets zo belangrijk, dat je zorgt dat dat moment net even wat fijner is.