ZorgBlog

Vloeibaar goud

Langzaam hou ik het flesje omhoog in mijn linkerhand, samen met de spuit die ik erop heb gezet. Met mijn rechterhand trek ik de vloeistof in de spuit. Precies een halve milliliter moet het zijn, zonder luchtbellen.

We zijn begonnen met de vaccinaties voor onze eigen patienten. Zo’n drie weken geleden kregen we het bericht dat we eindelijk vaccinaties mochten bestellen, en na heel wat avond- en nachtwerk van de huisartsen staan we hier dan eindelijk. Witte doktersjas aan, mondneusmasker op, handschoenen aan en spuit in de hand.

Ondanks de korte voorbereidingstijd hebben we er die middag een geoliede machine van gemaakt.  Één collega vond het te spannend om de vaccinaties op te trekken, bang dat er iets mis zou gaan, want ze deed dit niet vaak genoeg.

Dit soort klusjes zijn de dingen die ik leuk vind, ik kwam bij het station te staan waar de prikken opgetrokken moesten worden. Het spul bleek wat dikker: de bellen er uit tikken met een pen op de spuit hielp niet. De truuk bleek gewoon rustig een beetje schudden, de spuit wat heen en weer, dan gingen de bellen eruit. Naald erop, in een bekkentje, en door naar het volgende station waar mijn collega aan het vaccineren was.

We stemden regelmatig af: lukt het nog bij jou? Wil je wisselen? Maar eigenlijk vond ieder zijn plek prima. Het ene moment was het wat drukker dan het andere. Sommigen patiënten vonden het echt een feestje: “Eindelijk! Hier heb ik een jaar op gewacht.” Anderen vonden het lastiger, en twijfelden tot op het laatste moment.

Uit elke flacon konden minimaal tien, vaak elf doses gehaald worden. Soms twaalf. Goed, nu werd het een wedstrijd voor me. Ik ging bij de vierde flacon van de middag turven hoeveel ik eruit gehaald had. Die twaalfde lukte net niet, het was maar 0,3 milliliter wat ik eruit kon halen.

Bij de laatste flacon en het laatste kwartier spande het erom: kwamen er genoeg mensen opdagen? Nadat de eindtijd voorbij was en er geen patiënten meer kwamen die opgeroepen waren, bleek er nog voldoende voor vijf vaccinaties. We zochten onze agenda’s door en dachten na wie we konden oproepen, en vonden er nog vijf. Blij verrast waren ze snel op de praktijk, om de vaccinatie in ontvangst te nemen. Zij kregen, als verassing, die dag ook het vloeibare goud.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *