Ongevaccineerd
Een tijd lang heb ik het kunnen ontwijken, het was rustig op mijn spreekuur. Rustig in de zin dat ik waarschijnlijk veel patiënten had die gevaccineerd waren en zich ook ergerden aan de pandemie, maar die (grotendeels) de adviezen en voorschriften volgden.
Ineens had ik er er een paar, op één dag. De ene patiënt kwam bij mij voor een periodieke controle, de ander belde ik voor een longfunctietest die gepland stond.
In de medicatiegeschiedenis is nu te zien of iemand gevaccineerd is, daar staat dan het recept van het vaccin wat ze hebben gehad, of het staat los in het dossier genoteerd.
Bij de eerste patiënt zag ik al hoe laat het was toen ik hem uit de wachtkamer riep: geen mondneusmasker. Ik vroeg of hij deze vergeten was? Hij viste een IIr-masker uit zijn zak en zei “nee, maar ik word er benauwd van. En ze werken toch niet?” Vervolgens deed hij hem op, waarbij mond en neus nog zichtbaar waren. Ik besprak de uitslagen van het bloed, en vervolgens noemde hij dat er een 5G toren in de buurt van zijn huis stond en dat hij merkte dat hij daar erg veel last van had. Ik vertelde dat een bepaalde waarde niet helemaal goed was, en dat het advies was om daar medicijnen voor te slikken. Nee, dat zou absoluut niet gebeuren, geen medicijnen. Hij maakte zich niet zo’n zorgen om die hoge waardes, en bovendien: corrupte farmaceuten. Daarnaast gebruikte hij wel allerlei zelfzorgmiddelen, supplementen van de drogist. Ik was er ondertussen wel klaar mee, besloot geen ongevraagde adviezen te geven en ik sloot het consult af.
De andere patiënt was iemand die ik belde voor een longfunctietest die gepland stond voor een paar weken verder. Sinds de zomer van vorig jaar doen wij, in beschermende kleding, met FFP2 masker en met het raam open, weer spaarzaam wat longfunctietesten. Deze zijn aan het einde van de middag gepland, zodat er geen patiënten na hen komen. Ik had het dossier doorgekeken van de patiënt en ik zag geen notitie of recept staan van de vaccinatie, had het nagevraagd bij de arts en die adviseerde om de patiënt te bellen om te zien hoe het zat. Ondanks dat het vaak in de medicatiehistorie te zien, is krijgen wij het niet altijd door of iemand gevaccineerd is.
Ik belde, en eigenlijk wist ik vanaf het begin al hoe dit gesprek zou verlopen. De patiënt gaf aan ‘zeker niet’ gevaccineerd te zijn, en naar aanleiding van de klachten (hoesten en benauwdheid) alleen een zelftest had gedaan, die negatief was. Ik vertelde dat ik me er niet prettig bij voelde om de longfunctietest af te nemen en dit niet ons beleid was, als de patiënt niet gevaccineerd was. Er volgde een tirade over discriminatie en of ik vond dat alle patiënten die dan bij mij kwamen gevaccineerd moesten zijn. Ik was netjes, ik bleef respectvol en bij mezelf. De afspraak heb ik afgezegd, om die reden, en in overleg met de arts, want dit was het beleid. Ik doe alleen een longfunctietest als patiënten gevaccineerd zijn. Het is niet alsof de patiënt niet de zorg kreeg die hij nodig had: er is een verwijzing gemaakt zodat de longfunctie op een andere plek plaats zou vinden.
Na het gesprek werd ik emotioneel. Het greep me aan, dat iemand zo boos op mij kon worden omdat ik mijn grenzen aangaf in deze pandemie. Omdat ik, ondanks dat ik zelf gevaccineerd ben het niet aandurfde om iemand met klachten een longfunctietest te laten blazen in mijn spreekkamer. Aan de andere kant kreeg ik medelijden met de patiënt omdat dit niet alleen de verantwoordelijkheid is van de patiënt. De overheid heeft grote steken laten vallen vind ik wat betreft de voorlichting over de vaccinaties en het tegengaan van nepnieuws. Ondertussen ben ik dan degene die de patiënt voor zich heeft en waar de boosheid op afgereageerd kan worden.