Blog van een sarcastische verpleegkundige
Hij kwam met hangende pootjes op het spreekuur. Wilde als eerste zijn excuses aanbieden, dat ik gelijk had gehad met mijn adviezen. Hij had het ook al tegen de arts gezegd, was teruggekomen op zijn besluit om geen medicijnen erbij te slikken. Al langer kwam hij op mijn spreekuur, voor de controle van zijn suiker. […]
Ik ben op een festival, voel de warmte van de zomerzon op mijn huid. Met een drankje in mijn hand geniet ik van de live muziek die vanuit de tenten te horen is. Ik kijk tevreden naar mijn vrienden die naast me staan, allemaal een lach op hun gezicht. Ik zie mensenmassa’s lopen, anderen zitten […]
Zwarte, witte, bont gekleurde. Precies onder de neus (“mondmasker”), of de variant die losjes om de kin hangt. Het wegwerp-mondneusmasker wat al tientallen keren gebruikt is, af te lezen aan de pluisjes die zich in het midden vormen naar aanleiding van het getrek eraan van de gebruiker. De meest bijzondere variant vind ik toch wel […]
Helden hoef je niet te betalen. Helden betaal je met applaus! Wat een oorverdovend geluid was dat in het voorjaar, de spandoeken aan de landhuizen met ‘zorgverleners bedankt’ waren niet te tellen. Er werden teksten op de stoep geschreven met krijt bij ziekenhuizen en andere instellingen. Van de koning en zijn gezin kregen we ‘een […]
Volgens mij was het ergens begin december, ik kreeg een echtpaar op het spreekuur voor controle, die op opgewekte toon vroegen: “Zo, de vaccinaties hè, wanneer beginnen jullie?” Aan mij de taak om ze uit te leggen dat we eigenlijk niet meer wisten dan zij, het nieuws vanuit de media, dat er wel vaccinaties aan […]
Ik ben op weg naar mijn ouders. Recent zijn de maatregelen aangescherpt; er mag nog maar één persoon van dertien jaar of ouder op bezoek komen. Ik zie in tegenstelling tot een groot deel van Nederland zo’n zestien mensen per dag. Ik voel me schuldig; zal er tussen hen iemand hebben gezeten die zijn klachten […]
Ik word wakker, kleed me aan en ga naar beneden om te ontbijten. Ondertussen kijk ik op mijn telefoon. Langzaam dringt het nieuws binnen van gisteren, hoeveel mensen de straat op zijn gegaan ondanks de avondklok. Voor het eerst voel ik me angstig om naar mijn werk te gaan. “Niet ongerust zijn”, zegt mijn geweten: […]
