Blog van een sarcastische verpleegkundige
Ik ben op bezoek bij een meneer. Hij is al behoorlijk op leeftijd, en heeft wat gezondheidsproblemen. Als ik binnenkom maak ik kennis met de huishoudelijk medewerker, ze is net bezig het huis schoon te maken. Ik loop naar de woonkamer, ga zitten en bespreek het een en ander met meneer. Als ik weer wegga […]
Het Havenziekenhuis is voor een ziekenhuis in een grote stad een klein gebouw. De afdeling longziekten zat aan het einde van de gang. Volgens mij waren het maar een stuk of zes tot acht patiëntenkamers: de meeste kamers aan de zijde van de Maas hadden een enorm hoog plafond. Doordat er vroeger meer patiënten op […]
Mevrouw woont alleen en is wat down. Ze moet eigenlijk een nieuwe heup krijgen, maar twijfelt of dit wel goed zal gaan, piekert er veel over. Ze heeft betrokken kinderen waar ze goed contact mee heeft, maar ook die kunnen haar niet overtuigen, ze moet zelf in het reine komen met de keuze die ze […]
De relatie tussen de overheid en zorgverleners is als een fout huwelijk. De zorgverlener is de vrouw die constant kort gehouden wordt, mogelijk speelt er wat emotionele mishandeling. De overheid is een typische witte man. Compleet overtuigd van zijn eigen gelijk en blind voor de schade die hij aanricht. Het is zo’n man die vrouwen nafluit […]
