Blog van een sarcastische verpleegkundige
Covid is here to stay. Het is je irritante oom, met zo’n vieze snor waar van alles in blijft hangen, die op verjaardagen te lang blijft en waarbij je de spettertjes ziet vliegen als hij praat. Vorig jaar om deze tijd konden we eindelijk weer een beetje ademhalen na dat verrotte voorjaar, waarbij een deel […]
Ik kom bij haar, al langere tijd. Ze is oud en krakkemikkig, zoals ze zelf zegt, maar het gaat. Ze wil eigenlijk zo weinig mogelijk bemoeienis, wil niet naar het ziekenhuis: “wat gaan ze daar doen dan, voor me?” Een nuchtere kijk op het leven, en dat lijkt me prima als je ruim de 90 […]
Als een patiënt bij me komt kijk ik naar de patiënt in zijn geheel, als mens-zijn, maar ook welke andere dingen er (lichamelijk en geestelijk) spelen. Vaak kijk ik ook naar zijn of haar systeem: wat voor woning woont iemand, is er een sociaal netwerk, welk werk doet of deed iemand? Er zijn zoveel factoren […]
Het is elf uur in de ochtend en ik ga op bezoek bij een echtpaar. De laatste tijd gaat het slecht, beiden hebben dementie en de irritaties lopen op. Ze wonen vlakbij een verpleeghuis, en door zoon en casemanager is al besproken dat het haast onvermijdelijk is dat één van hen, of allebei, opgenomen zullen […]
Het staat er zo droogjes, in de brief die we ontvangen vanuit de specialist. “Fietser vs bus”, met een datum ervoor. Eronder volgen allerlei ingrepen en diagnoses die op z’n zachtst gezegd niet heel prettig zijn. Er wordt een samenvatting gemaakt van wat hij wel en niet kan, wat goed gaat maar wat ook nog […]
Vorig jaar kreeg (bijna) al het zorgpersoneel, naast een lading applaus, een bonus van 1000,- euro. Inmiddels kan er ook een tweede bonus aangevraagd worden. Maar: “Belangrijkste voorwaarde om in aanmerking te komen voor de bonus is dat de zorgprofessional in de periode 1 oktober 2020 tot 15 juni 2021 een uitzonderlijke prestatie heeft verricht […]
“Maar hoe is het met jou, bij jou nog alles gezond, niks gehad?” Niks gehad. Opeens realiseer ik me dat ik in die hele COVID pandemie, als door het oog van de naald met een twijfelachtig lapje stof voor mijn neus en mond, geen corona heb opgelopen. Althans, ik denk van niet. In het begin […]
Ik roep haar binnen, en ze loopt voor mij uit naar de spreekkamer. Eenmaal in de spreekkamer trekt ze haar mondkapje op haar kin, en zucht eens diep. “Zo, dat is beter”, zegt ze. “Zou u uw mondkapje weer over uw neus willen doen?”, vraag ik. “Ik ben gevaccineerd hoor, helemaal beschermd, dus dit hoeft […]
Ik werd gebeld door de podotherapeut, of ik een nieuwe verwijzing wilde maken voor iemand die al onder behandeling was bij hen. “Ja, ik weet dat het omslachtig is, maar de verzekering heeft de bevestiging van jullie nodig dat hij echt thuis behandeld moet worden en niet naar ons kan komen.” “Ah, de paarse krokodil-verwijzing?”, […]
“Heb je dat zelf wel eens gegeten, die dertig plus kaas? Lijkt wel plastic joh, niet te nassen!” Goed, ik heb al eens verteld dat ik in de omgeving van Rotterdam werk, en die mensen nemen geen blad voor de mond. Ik vind dat heel fijn communiceren: duidelijk en helder, je weet waar je aan […]
